Review over De Franse Slagveldwandeling in Landen

De Franse Slagveldwandeling in Landen

In alle landen kan men her en der kuieren, een luchtje scheppen, zich vertreden, een frisse neus halen, een ommetje lopen, flaneren indien men dat wenst of de benen strekken. Zo ook kan men in Landen, te Vlaams-Brabant, aan het wandelen gaan.

Men begeeft zich naar het wandelpad van De Beemden.

De Beemden, wat is dat?

Het is een prachtige plek, een trots van Landen, met vijvers (wandel zeker langs de vijvers!), zoek het tal van schildpadden op en vindt de ijsvogel, wandelwegen, natuurdomein, kinderspeeltuin met waterpret en De Rietgors waar men zich tegoed kan doen aan maaltijden, pannenkoeken, ijsjes of een drankje. Vanop het terras kunnen ouders een oogje in het zeil houden, terwijl de kinderen zich kunnen uitleven in het water of op de speeltuin, zodat ouders krijgen waar ze recht op hebben en dat is, op z'n minst een uurtje rust.

Het wandelpad van De Beemden bevindt zich naast de Residentie De Beemden. Net voor het bruggetje om De Beemden te betreden staat het duidelijk zichtbaar bord, als beginpunt van de wandeling, waar men de beknopte uitleg en de wandelkaart terugvindt. Via een QR-code downloadt men de gunstige app 'beluister', die 5 wandelingen in Landen download, waaronder ook De Franse Slagveldwandeling waar deze review over gaat. Via de app kan je alle informatie, de kaart en de route terugvinden. Op de kaart kan men elk routepunt aanklikken, waarna men een deeltje van het verhaal te horen krijgt. Elke locatie zijn verhaal, elk punt zijn geschiedenis … Men hoort de blauwe bordjes te volgen met het symbool van De Franse Slagvelwandeling. Volg ze van punt 1 tot punt 11. De bordjes zijn goed en duidelijk terug te vinden in het prachtige landschap. Op de app, of op elk punt, kan men een QR-code terugvinden die je leidt naar een deel van het verhaal, het stukje geschiedenis rond de Franse Slagveld in 1693. Een pluim voor de vertellers, want als men mij kan boeien met het vertellen van geschiedkundige verhalen, dan kan men wat. Het wordt zeer fijn en ludiek verteld door een team van gepassioneerde vertellers die je met huid en haar meenemen in het verhaal.

Tussen punt 5 en 7 bestaat de kans, – in mijn geval was dat althans het geval – dat men even verkeerd loopt. Ik wens het jullie toe, aangezien men dan uiteindelijk aan een wandeling van een mooi, afgeronde 10 kilometer uitkomt. De wandeling werd opgemeten op 9 kilometer, dus is het altijd fijn om aan een rond getal te eindigen, niet? Als je het zekere voor het onzekere wil nemen, dan raadpleeg je best even de kaart op de app. Die toont aan waar je exact bent.

Het moet tussen punt 5 en 6 zijn geweest dat mijn dochter met vertelde dat het belangrijk is om nieuwe herinneringen te maken, als plekken je doen herinneren aan personen die je verlaten hebben. Elke plek heeft zijn betekenis ... Het was wellicht niet toevallig dat ze me dat vertelde op het, naar mijn gevoel, mooiste deel van de wandeling. Ginds tussen de kilometerslange rijen fruitgaarden zet men best de menselijke volumeknop niet te luid, want ik geef ze je op een briefje: reetjes tussen de ranken in, hazen bij te pinken, fazanten al dan niet uitgezet, buizerds die ook hun verhaal, al roepend met je delen, leeuweriken schetterend boven het hoofd of diep in de velden, vinkenkolonies tussen de 15 tot 50 stuks, tal van kleurrijke vlinders en torenvalken biddend in de lucht. Laatst telde ik maar liefst zeven reetjes! Elk dier, vogel of boom in zijn seizoen.

Onderweg komt men nog kruisingen van andere aantrekkelijke wandelroutes tegen, zoals de Panbruggewandeling of de Kempinnewandeling, die men gerust nadien nog kan inplannen.

Als Landenaar durf ik te beweren dat De Franse Slagveldwandeling mijn favoriete wandeling is.

Ik legde deze wandeling al met mijn oudste dochter af, met vrienden en alleen, onder blauwe hemel, met liters zon, en open regen, bewolkt, ja, zelfs aangevallen door hagelstenen, tijdens de bloesemperiode is het op z'n mooist, wolken die prachtige tekeningen maken in de lucht als draken in de verbeelding en ik zal de wandeling nog zeker afleggen in volle zomers of barre winters; Ik zal het altijd anders beleven. Tja, dat heb je natuurlijk met wandelingen … Maar de verhalen die worden verteld, de slagvelden die werden gevochten en door het uitmuntend vertellen van de verhalen die herbeleefd worden – men kan de gevechten ruiken – maakt van deze wandeling steeds een andere onvergetelijke reis, een absolute topper, in het prachtige, rustige, uitgestrekt Landen.

Tips: Draag goede wandelschoenen die tegen een stootje kunnen (als het regent of heeft geregend), neem genoeg water mee, want hydrateren is altijd een goede zaak, een stuk fruit misschien ... Aan punt 5, aan de Heilig Kruis kapel staat een bank mét picknicktafel. Smakelijk! Nadien eindigt men op het terras van de reeds besproken Rietgors of op het terras van de Argus op het Slachthuisplein aan de brandweer. Voor de kinderen kan men nadien nog naar Sint-Gitter trekken; Ze praten erover in het verhaal van De Franse Slagveldwandeling, waar zich destijds het veldhospitaal bevond. Sint-Gitter is naast hun honderd andere activiteiten ook een kinderboerderij waar men zich tegoed kan doen aan het op één na langste blotevoetenpad van België.

Jawel, Landen is een leuke plek voor een fijne dag vol wandel-natuurplezier!

KobeGroeten uit Landen

Link: beluister.be | De Franse slagveldwandeling 1693